بازار فارکس، بزرگترین و پیچیده‌ترین بازار جهانی است. برای ورود به این بازار پر ریسک، آشنایی با الفبای آن که اصطلاحات مربوط به این حوزه است، بسیار ضروری است. اگرچه تعداد این اصطلاحات بسیار زیاد و متنوع هستند، اما در یک سری مقالات قصد داریم شما را با برخی از این اصطلاحات مفید، به طور ساده و قابل فهم، آشنا کنیم. اصطلاحات بروکر یا فاندامنتال فارکس به لیستی از اصطلاحات کاربردی و رایج اشاره دارد که هر تریدر موفق در انواع معاملات فارکس از آن استفاده می‌کند.

یکی از روش‌های کسب درآمد دلاری،  معامله در بازار فارکس می‌باشد. شاید در ابتدا افراد نگران از دست رفتن سرمایه خود باشند ولی با روش‌هایی مانند بک تست گرفتن در تریدینگ می‌توانید  تاریخچه استراتژی های معاملاتی را بررسی و با اطمینان از عملکرد مناسب آن بهترین نتایج  با ریسک کمتر را از معاملات خود کسب کنید  و بصورت واقعی و بهبود مستمری سرمایه خود را وارد بازار مالی فارکس کنید.

در ادامه، به معرفی بروکر و اصطلاحات مربوط به آن به زبان ساده پرداخته‌ایم. اگر شما هم از طرفداران سود و موفقیت در این بازار هستید تا انتها با ما همراه باشید.

تاریخچه بروکر

بروکر (Broker)، یک کلمه است که از زبان انگلیسی به کار رفته و به فرد یا شرکتی اطلاق می‌شود که به عنوان واسطه‌ای در تعاملات تجاری بین دو طرف درگیر، معمولاً در بازارهای مالی، فعالیت می‌کند. تاریخچه بروکر به تاریخنگاری بسیار قدیمی باز می‌گردد که در زمان‌ها و مکان‌های مختلف توسعه یافته است.

در زمان‌های اولیه تجارت، افراد نیاز به واسطه‌گری برای انجام معاملات داشتند. این افراد به عنوان مشاهدون (مشاهدات کنندگان) شناخته می‌شدند و وظیفه آن‌ها تسهیل معاملات و جلب اطمینان از اجرای صحیح تبادلات بین طرفین بود. با گذر زمان، نقش این مشاهده کنندگان تغییر کرد و آن‌ها به عنوان واسطه‌گران یا بروکرها شناخته شدند.

در قرون وسطی، با گسترش تجارت، نیاز به واسطه‌گران بیشتر شد. در اروپا، بروکرها در بازارها و تجارت‌های مختلف به وجود آمدند و نقش مهمی در تسهیل تجارت و تبادلات داشتند. این بروکرها اغلب در بازارها و میدان‌های تجاری حضور داشتند و وظیفه مذاکره و انجام معاملات بین خریداران و فروشندگان را بر عهده داشتند.

با پیشرفت تکنولوژی و توسعه بازارهای مالی، نقش بروکرها تغییر کرده و بروکرهای مالی به وجود آمده‌اند که در انجام معاملات مربوط به اوراق بهادار، ارزها، کالاها و سایر ابزارهای مالی نقش دارند. امروزه، بروکرها از فناوری برای انجام معاملات استفاده می‌کنند و نقش آن‌ها در ایجاد پلی بین خریداران و فروشندگان بسیار حیاتی است.

ویژگی مهم بروکر معتبر ایرانی که باید بدانید

بروکر یا کارگزاری

بروکر چیست؟ در بیان معنی بروکر در بازار ارزهای خارجی یا فارکس (Forex)، می‌توان بیان کرد که کارگزاری یا بروکر (Broker) یک شخص یا شرکت است که به عنوان واسطه‌ای بین معامله گران (تریدرها) و بانک ها و سیستم‌های ارائه خدمات مالی عمل می‌کند. وظیفه اصلی بروکر در فارکس، فراهم کردن یک پل ارتباطی بین تاجران و بازار ارز است تا امکان انجام سفارش‌های خرید و فروش را برای معامله گران  را فراهم کند.  

اولین قدم برای ورود به بازار فارکس، انتخاب یک بروکر مناسب است. از این رو، پیش از ورود به این بازار، ابتدا باید با اصطلاحات تریدری که در بروکرها وجود دارد آشنا شویم تا بتوان بروکر مورد نظر خود را شناسایی کرده و پس از طی نمودن مراحل ثبت نام و شارژ حساب، فعالیت خود را آغاز کنیم.

انواع بروکر فارکس معمولاً این خدمات را ارائه می‌دهند:

1. پلتفرم معاملاتی (Trading Platform): نرم‌افزار یا وب‌سایتی که امکان معامله در بازار فارکس را برای تریدرها فراهم می‌کند. MT4 و MT5 از معروفترین پلتفرم‌های معاملاتی هستند. این پلتفرم‌ها معمولاً شامل اطلاعات نمودارها، اخبار بازار و ابزارهای مختلف تحلیل فنی هستند.
    

2. قیمت‌های زنده (Live Quotes): بروکرها به معامله گران قیمت‌های زنده ارزها را ارائه می‌دهند تا آن‌ها بتوانند بهترین زمان برای ورود یا خروج از بازار را تصمیم بگیرند.
    

3. کارمزد و هزینه‌ها: بروکرها اغلب از تریدرها کارمزد یا هزینه‌های دیگری برای ارائه خدمات خود دریافت می‌کنند. این مسائل می‌تواند شامل اسپرد (اختلاف بین قیمت خرید و فروش) و کارمزد معاملات باشد.
    

4. حساب‌های معاملاتی: بروکرها، حساب‌های مختلفی را برای تریدر ارائه می‌دهند، از جمله حساب‌های استاندارد، حساب‌های اسلامی (بدون سود حاصل از بهره‌وری) و حساب‌های دمو (برای تمرین با پول مجازی).
    

5. آموزش و تحلیل: بسیاری از بروکرها، ابزارها و منابعی برای آموزش معامله‌گران در مورد بازار ارائه می‌دهند. همچنین، بروکرها اغلب تحلیل‌ها و پیش‌بینی‌های بازار را نیز ارائه می‌کنند.

برای انتخاب یک بروکر فارکس، تریدرها باید مطالعه و تحلیل کافی انجام داده و از اعتبار و مجوزهای مربوطه، شرایط معاملاتی و سایر ویژگی‌های ارائه شده توسط بروکرها آگاه شوند.

مهم ترین اصطلاحات بروکر که در بازار فارکس مهم می باشد

در بازار فارکس، تریدرها با اصطلاحات مختلفی سر و کار دارند که برای درک بهتر مفاهیم و انجام معاملات موفقیت‌آمیز ضروری هستند. در زیر مهم‌ترین اصطلاحات بروکر به زبان ساده، در بازار فارکس آورده شده‌اند:

نمادهای معاملاتی (Trading Instruments)   

نمادهای معاملاتی، در واقع مجموعه جفت ارزهایی هستند که بروکر امکان معامله‌ی آن‌ها را برای مشتریان فراهم نموده است. علاوه بر جفت ارزهای فارکس، فلزات، رمزارزها، سهام، شاخص‌ها، اوراق قرضه و موارد دیگر دسته بندی‌هایی هستند که دارایی هایی برای معامله محسوب می شوند.

تعداد و تنوع دارایی های قابل معامله در بروکرهای مختلف، متفاوت است. عموما معامله گران بیشتر با سه دسته‌ی فارکس، فلزات و سهام کار می‌کنند. مثلا در دسته‌ی فارکس، نمادهای معاملاتی مربوط به جفت ارزها وجود دارد. مانند EURUSD یا EURGBP که این نمادها هم خود، در زیرگروهایی نظیر جفت ارزهای اصلی (Major Pairs) ، جفت ارزهای فرعی (Minor Pairs) و جفت ارزهای نامتعارف (Exotic Pairs)  دسته بندی می شوند و شرایط معاملاتی متفاوتی دارند.

• جفت ارز اصلی
  به گروهی از پنج جفت ارز اصلی اطلاق می‌شود که در بازار فارکس پرمعامله‌ترین هستند و نقش اساسی در تجارت بین‌المللی ارز دارند. این پنج جفت ارز اصلی عبارتند از:
  1. EUR/USD (یورو به دلار آمریکا)
  2. USD/JPY (دلار آمریکا به ین ژاپن) 
  3. GBP/USD (پوند به دلار آمریکا) 
  4. USD/CHF (دلار آمریکا به فرانک سوئیس) 
  5. AUD/USD (دلار آسترالیا به دلار آمریکا)
  این پنج جفت ارز اصلی به دلیل حجم بالای معاملات، پایداری و تأثیرگذاری بیشتر در بازار فارکس، به عنوان جفت‌های ارز اصلی شناخته می‌شوند.
   

• جفت ارز فرعی
  در این جفت‌ها، ارزهایی جز ارز دلار آمریکا (USD) حضور دارند. برخی از جفت‌های ارز فرعی معروف عبارتند از:
  1. EUR/GBP (یورو به پوند)
  2. EUR/AUD (یورو به دلار آسترالیا)
  3. GBP/JPY (پوند به ین ژاپن)
  4. NZD/CAD (دلار نیوزیلند به دلار کانادا)
  5. AUD/JPY (دلار آسترالیا به ین ژاپن)
  این جفت‌ارزهای فرعی معمولاً کمترین حجم معاملات را در بازار دارند و بیشتر در تجارت‌هایی که نقش ارزهای خاصی دارند یا تجارت‌هایی که نیاز به تنوع دارند، معامله می‌شوند.
   

اهرم یا لوریج (Leverage)

 این اصطلاح از اصطلاحات بروکر به امکان انجام معاملات با مقدار سرمایه بیشتر از آنچه تریدر در حساب خود دارد اشاره دارد.

اهرم یا لوریج، نوعی اعتبار برای معامله‌گران بازار فارکس به حساب می‌آید. اهرم به تریدران این امکان را می‌دهد که با استفاده از مقدار محدودی از سرمایه خود، مقدار بیشتری از معاملات را کنترل کنند. در واقع این پول را بروکرها به نوعی و با شرایطی به شما قرض می‌دهند تا توان بالاتری برای حضور در بازار داشته باشید. اما از آنجایی که با افزایش لوریج، احتمال ریسک و ضرر نیز افزایش می‌یابد، باید با دقت استفاده شود.

اهرم به صورت یک نسبت نمایش داده می‌شود و معمولاً به صورت "1:50"، "1:100" و الیه بالاتر آورده می‌شود. این نسبت نشان‌دهنده میزان موجودی حساب تریدر نسبت به مقدار قرضی است که می‌تواند از بروکر دریافت کند. به عنوان مثال:

اگر یک بروکر نسبت اهرم را "1:100" اعلام کند، تریدر می‌تواند با هر دلار سرمایه خود، حاضر باشد معاملاتی با ارزش 100 دلار را انجام دهد. یعنی، بروکر تا 100 برابر موجودی حساب شما به شما قرض می‌دهد.

اسپرد (Spread)

 اختلاف بین قیمت خرید و فروش یک جفت ارز. این اختلاف معمولاً به عنوان کارمزد بروکر در نظر گرفته می‌شود.

زمانی که شما بر روی یک نماد معاملاتی اقدام به معامله می‌کنید، بر اساس نوع معامله (خرید یا فروش)، قیمت‌های متفاوتی لحاظ می‌شود. زمانی که می‌خواهید نمادی را خرید کنید در واقع آن را تقاضا می‌کنید و باید ارزش آن را بر حسب قیمت تقاضا (Ask) پرداخت نمایید. خرید شما تنها در صورتی انجام می‌شود که در همان لحظه افرادی قصد فروش یا عرضه‌ی همان نماد را داشته باشند. آن افراد نماد خود را در قیمت عرضه
(Bid) ارایه می کنند. در واقع بروکر شرایطی را فراهم کرده است که فروشندگان یک نماد، با قیمت عرضه (Bid) و خریداران با قیمت تقاضا (Ask) معامله کنند.

منطقی است که در بیشتر مواقع قیمت عرضه از قیمت تقاضا کمتر باشد. به این اختلاف قیمت، اسپرد (spread) گفته می‌شود که در واقع سود واسطه گری بروکر است. بروکرها اسپردهای متفاوتی را برای دارایی های مختلف ارایه می‌کنند و هر چه این اسپردها کمتر باشد طبیعتا به نفع مشتری است.

بالانس یا تراز حساب (Balance)

بالانس، موجودی حساب شما، بدون احتساب معاملات باز می‌باشد. زمانی که هیج معامله‌ی بازی نداشته باشید، بالانس معادل کل سرمایه شما خواهد بود.

واحد پول موجودی حساب، عموماً با واحد پول حساب باز کرده شده همخوانی دارد (به عنوان مثال، دلار آمریکا، یورو، یا دیگر واحدهای پولی).

اکوئیتی (Equity)

اکوئیتی حساب چیست؟ به موجودی حساب، به علاوه سود و زیان معاملات باز، اکوئیتی یا مانده خالص حساب می‌گویند. به عنوان نمونه، اگر 100 دلار در حساب خود داشته باشید و معامله باز شما نیز 50 دلار در سود باشد، Equity  شما برابر با 150 دلار و Balance شما 100 دلار خواهد بود.

اکوئیتی می‌تواند به شکل زیر محاسبه شود:

زیان معاملاتی - سود حاصله + موجودی حساب = اکوئیتی

عواملی که بر اکوئیتی تأثیر می‌گذارند:

1.  معاملات فعلی:
   سود یا زیان حاصل از معاملات فعلی مستقیماً تأثیرگذار بر روی اکوئیتی است.
    

2. سود شبانه (سواپ):
   سودهای شبانه که از معاملات نگهداری شده در شب حاصل می‌شوند، به اکوئیتی افزوده می‌شوند.
    

3. کمیسیون و هزینه‌های دیگر: 
   کمیسیون و هزینه‌های مربوط به معاملات بر روی اکوئیتی تاثیر گذارند  و ممکن است آن را کاهش دهند.

4. مارجین:
   مارجین وجهی است که برای نگهداری یک معامله لازم است. در صورتی که مارجین معاملات، اکوئیتی را از حساب کسر کند، ممکن است اکوئیتی منفی شود

5. واریز و برداشت وجه:
   واریز و برداشت وجه از حساب تریدر نیز بر اکوئیتی تأثیر می‌گذارد.

تریدران به دقت باید اکوئیتی حساب خود را نظارت کنند، زیرا این میزان نشان‌دهنده قدرت مالی و توانایی برای انجام معاملات بیشتر است. همچنین، در نظر گرفتن میزان مارجین و مدیریت موجودی حساب از اهمیت بالایی برخوردار است.

حساب مارجین (Margin Account)

حسابی که به تریدران این امکان را می‌دهد که با استفاده از اهرم، معاملاتی با حجم بزرگتر را انجام دهند.
 

مارجین (Margin)

از اصطلاحات بروکر، مارجین، مقدار پول یا تضمین مالی است که باید توسط تریدر به عنوان ایمنی جهت انجام معامله داشته باشد. معمولاً به صورت درصدی از ارزش کل معامله تعیین می‌شود.

در واقع، زمانی که شما حساب خود را شارژ و یک اهرم انتخاب می‌کنید، بروکر، اعتباری را متناسب با اهرم انتخابی، به حساب شما می‌دهد. بنابراین، شما می توانید با قدرتی بیشتر از سرمایه خود معامله کنید. اما زمانیکه معامله‌ای را باز می‌کنید در واقع بخشی از این توان معاملاتی را مصرف کرده‌اید. مارجین در واقع معادل با همان میزان از توان معامله‌ی شماست که درگیر معاملات باز شده است و طبیعتا تا زمان باز بودن معاملات امکان ورود به معاملات جدید را با همان توان اولیه نخواهید داشت.

پس دقت کنید که پیش از شروع معاملات، مارجین حساب شما صفر بوده و زمانی که اولین معامله خود را باز کردید، مارجین حساب با توجه به حجم معامله‌ای که انجام دادید، اضافه می‌شود. به عبارتی، می‌توان گفت، مارجین مقدار پولی است که در ازای انجام یک معامله در حساب ما بلوکه شده و توانایی خرید و فروش با آن بخش را نخواهید داشت و مقدار آن نیز با توجه به لوریج و حجم معامله محاسبه می‌گردد.

مارجین آزاد (Free Margin)

تفاوت اکوئیتی حساب و مارجین پوزیشن‌های باز را مارجین آزاد یا فری مارجین می‌گویند. به عبارتی، مارجین آزاد، میزان پولی است که در حال حاضر درگیر هیچ معامله ای نمی‌باشد. فری مارجین را می‌توان برای باز کردن یک معامله جدید و یا برای پوشش ضرر شناور معاملات باز، استفاده نمود.

تا زمانی که شما پوزیشنی باز نکرده باشید، تمامی پول حسابتان، آزاد خواهد بود. در این حالت، اکوئیتی، فری مارجین و بالانس حساب شما، همگی برابر با هم می‌باشد.

Free Margin = Equity – Margin

اگر مارجین آزاد به صفر برسد، تریدر دیگر قادر به باز کردن معاملات جدید نیست، مگر اینکه مارجین آزاد به مثبتی افزایش یابد. مدیریت موجودی حساب و مارجین آزاد بسیار مهم است تا تریدر از ریسک‌های زیاد و وضعیت مناسب مالی خود آگاه باشد.

سطح مارجین (Margin Level)

نسبت اکوئیتی به مارجین بر حسب درصد را سطح مارجین یا Margin Level می‌نامیم. بر اساس این مفهوم، بروکر تشخیص می‌دهد که شما چه میزان اعتبار جهت ادامه معاملات خواهید داشت. اگر شما هیچ معامله‌ی بازی نداشته باشید، سطح مارجین شما بی‌نهایت است و با هر معامله‌ای که باز می‌کنید، با توجه به مارجین درگیر شده و سود/زیان شناور، سطح مارجین شما نیز تغییر می‌کند.

در واقع، هر چه سطح مارجین حساب شما بالاتر باشد، اعتبار بالاتری از سوی بروکر برای انجام معاملات بیشتر خواهید داشت. سطح مارجین در واقع یک مکانیزم دفاعی برای بروکر است که اجازه ندهد شما پولی را که از بروکر و با توجه به اهرم در معاملات وارد کرده اید، ضرر کنید.

Margin Level=100 × (Equity ÷ Margin)   

این سطح هنگامی می‌تواند مشکل‌ساز شود که سطح مارجین به حد مینیممی نزدیک شود یا صفر شود. در این صورت، تریدر ممکن است تحت فرض وضعیت "خطرناک" یا "مارجین کال" قرار گیرد.

مارجین کال (Margin call) و استاپ اوت (Stop Out)

مارجین کال را می‌توان به وضعیتی اطلاق کرد که مجموع ضررهای معامله‌گر، از موجودی حساب وی، بیشتر شود. به عبارتی، موجودی حساب فرد از اعتبار مارجینی که به او تعلق گرفته نیز کمتر می‌شود. در این شرایط بروکر، به دلیل نگرانی از اینکه موجودی حساب شما در اثر ادامه روند فعلی، صفر شده و بروکر متحمل زیان شود، یک پیام هشدار برای شما ارسال می‌کند.

در چنین وضعیتی، شما می‌توانید پول بیشتری به حساب خود واریز کرده یا موقعیت‌های باز خود را ببندید تا از وضعیت کال مارجین خارج شوید. در غیر این صورت و در صورت ادامه ی روند کاهشی سطح مارجین حساب شما، در یک سطح مارجین مشخص  که استاپ اوت (Stop Out) نامیده می شود، بروکر به صورت خودکار شروع به بستن معاملات شما می کند. ترتیب بسته شدن معاملات باز عموما بر اساس بزرگترین حجم است تا با بستن چنین معاملاتی، مارجین درگیر را آزاد کرده و سطح مارجین حساب شما افزایش یابد و از سطح Stop Out  بیشتر شود.

کمیسیون (Commission)  

کمیسیون، به عنوان یکی دیگر از اصطلاحات بروکر در بازار فارکس به مبلغی اشاره دارد که بروکر از تریدر برای ارائه خدمات خود به عنوان جلب هزینه می‌گیرد. در حقیقت، کمیسیون یک نوع هزینه است که به عنوان جریمه‌ای برای انجام معاملات ارزی دریافت می‌شود. البته، بسیاری از بروکرها در بازار فارکس به جای کمیسیون، از مدل "اسپرد" (Spread) برای دریافت هزینه استفاده می‌کنند.

برخی از بروکرها، با انواع حساب‌های معاملاتی که ارائه می‌دهند، برای جذب مشتری، اسپرد را بسیار کم و در برخی موارد حتی برابر صفر قرار می‌دهند. در این حالت عموما مبلغی را که متناسب با حجم معاملات مشتری است به عنوان کمیسیون دریافت می‌کنند.

سود شبانه (Swap)

سودهای شبانه که از معاملات نگهداری شده در شب حاصل می‌شوند، به اکوئیتی افزوده می‌شوند. به طور کلی، زمانی که نمادی را خرید یا فروش می‌کنیم، در حال معامله با بروکر هستیم. برای اینکه این معاملات معتبر باشد، لازم است تا بروکر به همان میزان اعتباری که به ما می‌فروشد، خود دارای اعتبار باشد. از آنجایی که حجم معاملات روزانه در بازار فارکس بیش از مقداری است که یک بروکر بتواند به همان مقدار در حساب خود داشته باشد، از این رو بروکرها با بانک‌ها قرارداد منعقد می‌کنند.

به عبارتی بروکرها از طریق بانک، اقدام به تامین اعتبارات مورد نیاز خود کرده و به نوعی وام می‌گیرند. بانک، بروکر را ملزم می‌کند تا در پایان هر روز، وجوه دریافتی را تسویه نماید. حال چنانچه معاملات شما بیش از 24 ساعت باز باشد، ملزم به پرداخت بهره آن به بانک خواهید بود. به این بهره پرداختی، اصطلاحاً «سواپ» گفته می‌شود.

سواپ‌ها هر روز و در پایان روز معاملاتی توسط بروکر محاسبه شده و در حساب مشتری لحاظ می‌شود. مقدار سواپ کاملا وابسته به حجم و نماد معاملاتی است. با توجه به اختلاف نرخ بهره‌ی نمادهایی که خرید / فروش می‌شوند این عدد می تواند مثبت یا منفی باشد.

 برخی از بروکرها تحت عنوان حساب های اسلامی، شرایطی را برای بدون سواپ کردن حساب به مشتریانی خود ارایه می دهند.

استاپ لاس (Stop Loss)

استاپ لاس از اصطلاحات فارکس، یک نوع سفارش است که توسط تریدر جهت محافظت از سرمایه و مدیریت ریسک استفاده می‌شود. این نوع سفارش به تریدران اجازه می‌دهد که یک سقف مشخص برای زیان خود تعیین کنند، به طوری که اگر قیمت خلاف جهت تحلیلی حرکت کند و سفارش وارد زیان شود، تا حدی مشخص، سرمایه وارد زیان شده و از یک قیمتی معاملات را خودکار ببندند.

در تعریف استاپ لاس در بازار فارکس، دو حالت اصلی وجود دارد:

1. استاپ لاس برای خرید (Buy Stop-Loss):
    در این حالت، استاپ لاس برای محافظت در معاملات خرید اجرا می‌شود.
   به این صورت که، معامله گر یک نقطه را مشخص و استاپ لاس را تنظیم می‌کند. اگر قیمت به این نقطه برسد، استاپ لاس خرید اجرا می‌شود تا در صورتیکه بازار پایین تر از نقطه تحلیلی پیش رفت، از زیان بیش از حد جلوگیری شود.

2. استاپ لاس برای فروش (Sell Stop-Loss):
   در این حالت، استاپ لاس برای محافظت در معاملات فروش اجرا می‌شود. یعنی تریدر، استاپ لاس با یک قیمت بالاتر از قیمت فعلی قرار می‌دهد.
   اگر قیمت به این نقطه برسد، استاپ لاس اجرا می‌شود تا اگر قیمت بالاتر از نقطه تحلیل پیش رفت، از زیان بیش از حد جلوگیری شود.

استفاده از استاپ لاس در بازار فارکس به معامله گران این امکان را می‌دهد تا به طور اتوماتیک معاملات خود را مدیریت کرده و از ریسک‌های بیش از حد جلوگیری کنند. این یک جزء مهم از استراتژی مدیریت ریسک در تجارت فارکس است و نیز این امکان را می‌دهد تا تصمیمات خود را با دقت و اطمینان بیشتری اجرا کنند.

استاپ اوردر (Stop Order)

استاپ اوردر، یک نوع سفارش در بازارهای مالی است که به منظور ورود به یا خروج از یک پوزیشن در قیمتی مشخص مورد استفاده قرار می‌گیرد. استاپ اوردر معمولاً برای محافظت از معامله‌گران در برابر تغییرات ناخواسته در بازارها و همچنین برای به دست آوردن بهره‌وری از حرکت‌های موقعیتی استفاده می‌شود.

هر معامله ای که توسط تریدر باز می شود 2 شرط خروج می تواند داشته باشد: اول، TP (Take Profit) که حد سود معنا می‌شود و دوم، SL (Stop Loss) که حد ضرر نام دارد.

انواع مختلف استاپ اوردر عبارتند از:

1.  Stop-Loss Order

2. Take-Profit Order (اوردر تیک پروفیت): 
    این نوع استاپ اوردر برای دریافت سود به میزان مشخص شده در پوزیشن معاملاتی استفاده می‌شود. اگر قیمت به سمت تارگت مشخص شده حرکت کند، تیک پرافیت در استاپ اوردر فعال شده و سود به دست آمده را کسب می‌کند. در واقع این فرایند به نام ریسک فری (Risk Free) شناخته می‌شود و در ربات معامله گر ATM محصولی از ایرانی اکسپرت این مکانیزم به صورت خودکار تعبیه شده و برای معامله گران استفاده فراوانی دارد.
   
    در صورت خرید: اوردر تیک پروفیت با قیمت بالاتر از قیمت فعلی قرار می‌گیرد.
    در صورت فروش: اوردر تیک پروفیت با قیمت پایین‌تر از قیمت فعلی قرار می‌گیرد.
    

3. Trailing Stop Order (استاپ لاس متحرک):
   این نوع از استاپ اوردر با تغییرات در قیمت بازار همراه می‌شود. برخی استراتژی‌های معاملاتی مانند Grid Strategy و الگوریتم ژنتیک از مهمترین فرایندهای امکان Trail معاملات است که در ربات معامله گر ATM از این مکانیزم استفاده شده است.
   
   در صورت خرید: قیمت استاپ لاس با افزایش قیمت به صورت متناسب بالاتر می‌رود.
   در صورت فروش: قیمت استاپ لاس با کاهش قیمت به صورت متناسب پایین‌تر می‌رود.
    

سفارش محدودیت خرید (Buy Limit) و سفارش محدودیت فروش (Sell Limit)

در بازارهای مالی، به ویژه در بازار فارکس، دو نوع دستور معامله به نام‌های "Buy Limit" و "Sell Limit" وجود دارد. این دستورها در ارتباط با قیمت ورود به معامله برای خرید و فروش استفاده می‌شوند.

• Buy Limit:
  وقتی شما یک Buy Limit وارد می‌کنید، به عنوان یک دستور انتظار برای خرید به قیمت کمتر از قیمت فعلی بازار، در نظر گرفته می‌شود. به این ترتیب، شما تعیین می‌کنید که می‌خواهید به یک قیمت خاص یا پایین‌تر از آن خرید کنید.
   

• Sell Limit:
  وقتی شما یک Sell Limit وارد می‌کنید، به عنوان یک دستور انتظار برای فروش به قیمت بیشتر از قیمت فعلی بازار، در نظر گرفته می‌شود. به این ترتیب، شما تعیین می‌کنید که می‌خواهید به یک قیمت خاص یا بالاتر از آن فروش کنید.

این دستورها برای کنترل و مدیریت معاملات بسیار مفید هستند. مثالی برای درک بهتر ممکن است این باشد: اگر قیمت فعلی یک جفت ارز به 1.3000 باشد و شما یک Buy Limit به قیمت 1.2950 قرار دهید، این به این معناست که شما می‌خواهید خرید کنید ولی فقط زمانی که قیمت به 1.2950 یا پایین‌تر برسد.

تحلیل تکنیکال (Technical Analysis)

تحلیل تکنیکال یا فنی، یعنی تحلیل با استفاده از نمودارها، شاخص‌ها و الگوهای قیمتی.

تحلیل اساسی یا فاندامنتال (Fundamental Analysis)

تحلیل فاندامنتال یعنی تحلیل بر اساس اخبار و رویدادهای اقتصادی.  آشنایی با اصطلاحات فاندامنتال فارکس، برای تحلیل جفت ارزها در بازار فارکس، به منظور تحلیل دقیق تر  و انجام معاملات سودده بسیار  با اهمیت است. 

به طور کلی، اصطلاحات بروکر ذکر شده، مفاهیم اساسی در دنیای ترید فارکس هستند و تریدران برای موفقیت در این بازار، حتما نیاز به شناخت و استفاده صحیح از این اصطلاحات دارند.

نرخ برابری چیست؟

در بازار فارکس، مفهوم نرخ برابری به عنوان نرخ ارز ملی یک کشور نسبت به ارز یک کشور دیگر تعریف می‌شود. این نرخ، نشان دهنده نسبت ارز یک کشور به ارز دیگر است و به عبارت دیگر، تعداد واحد‌های ارز یک کشور که برای خرید یک واحد از ارز دیگر لازم است.

برای مثال، اگر نرخ برابری دلار به یورو 1.2 باشد، این به این معناست که برای خرید هر دلار، شما باید 1.2 یورو پرداخت کنید. به عبارت دیگر، ارز یک کشور نسبت به ارز دیگر ارزشمندی دارد.

نرخ برابری در بازار فارکس، تاثیر مستقیمی بر معاملات ارز دارد. افزایش نرخ برابری به معنای تقویت ارز نسبت به ارز دیگر است و ممکن است نشان‌دهنده قدرت اقتصادی و پتانسیل رشد کشور باشد. به عبارت دیگر، اگر نرخ برابری ارز ملی نسبت به ارز خارجی افزایش یابد، ارز ملی قدرت خرید بیشتری نسبت به ارزهای دیگر پیدا کرده و ارزش آن افزایش می‌یابد.

نرخ برابری توسط بازار ارز مشخص می‌شود و تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله تقاضا و عرضه، اطلاعات اقتصادی، سیاست‌های مالی و پولی و رویدادهای جهانی قرار دارد. این نرخ‌ها به طور مداوم در حال تغییر هستند و در بازارهای مالی به صورت زنده (لایو) منتشر می‌شوند.

چه افرادی فعالان بازار فارکس به حساب می آیند؟

بازار فارکس یک بازار بین‌المللی است که شامل افراد و نهادهای مختلفی از سراسر جهان می‌شود. در زیر، چند گروه از افراد و نهادهایی که معمولاً در بازار فارکس فعالیت می‌کنند آورده شده است:

1. بانک‌های مرکزی:
   بانک‌های مرکزی از جمله بانک ملی، بانک انگلستان، رزرو فدرال آمریکا و بانک مرکزی ژاپن نقش مهمی در بازار فارکس دارند. این نهادها برخی از اصلی‌ترین بازارگردان‌ها هستند و تصمیمات مالی و پولی آن‌ها تأثیر مستقیمی بر نرخ ارزها دارد.

2. بانک‌ها و نهادهای مالی:
   بانک‌ها و نهادهای مالی بزرگ، نقش دیگری در بازار فارکس دارند. آن‌ها به عنوان معامله‌گران، صرافی‌ها و مؤسسات مالی عمل می‌کنند و معمولاً به عنوان بازارسازها (Market Makers) نیز شناخته می‌شوند.

3. معامله گران خصوصی:
   افراد خصوصی و معامله گران مستقل نیز به عنوان شرکت‌کنندگان فعال در بازار فارکس حساب می‌شوند. این افراد می‌توانند از طریق بروکرهای آنلاین و پلتفرم‌های معاملاتی به معامله بپردازند.

4. صندوق‌های سرمایه‌گذاری:
   صندوق‌های سرمایه‌گذاری و سرمایه‌گذاران نهادی نیز به دلیل امکانات تجارتی بزرگی که دارند، در بازار فارکس فعالیت می‌کنند.

5. شرکت‌های چند‌ملیتی:
   شرکت‌های چند‌ملیتی و تجارت‌های بین‌المللی که با ارزها و تجارت جهانی سر و کار دارند، نیز در بازار فارکس حضور دارند و نقش مهمی در تبادلات ارزی بازی می‌کنند.

6. سرمایه‌گذاران حرفه‌ای:
   سرمایه‌گذاران حرفه‌ای و تریدرهای موفق که تجربه و تحلیل آن‌ها به موفقیت ثابت شده است، نیز در بازار فارکس مشغول به فعالیت هستند.

معامله گران و نهادهای مختلف در بازار فارکس از تحلیل‌های تکنیکال و فاندامنتال استفاده می‌کنند تا تصمیمات خود را در مورد معاملات ارزی بگیرند. این ترکیب متنوع از شرکت‌کنندگان به بازار فارکس انعطاف بسیاری را اضافه کرده و باعث می‌شوند که این بازار یکی از پویاترین بازارهای مالی جهان باشد.

در بازار فارکس تریدرها چه نمادهایی معامله می شوند؟

در بروکرهای فارکس، "ابزارهای معاملاتی" یا "نمادهای معاملاتی" (Trading Instruments) به مجموعه ای از ابزارها یا دارایی‌های مالی اطلاق می‌شود که توسط تریدران برای معاملات در بازار فارکس استفاده می‌شوند. این ابزارها معمولاً شامل جفت‌ارزها، سهام، کالاها، شاخص ها و دیگر دارایی‌های مالی می‌شوند.

• ارزها (Currency Pairs): ارزها یکی از مهم‌ترین ابزارهای معاملاتی در بازار فارکس هستند. نمادها به صورت جفتی نشان داده می‌شوند و نشان‌دهنده نرخ تبادل دو ارز مختلف است. برای مثال، EUR/USD (یورو به دلار آمریکا)
   

• سهام (Stocks): بعضی از بروکرهای فارکس امکان معامله سهام را نیز ارائه می‌دهند. تریدران می‌توانند بر اساس قیمت سهام شرکت‌ها معاملات انجام دهند. مانند، AAPL (سهام شرکت اپل)
   

• کالاها (Commodities): این ابزارها شامل کالاهایی مانند طلا، نقره، نفت و سایر کالاهای معدنی می‌شوند که مورد معامله قرار می‌گیرند. برای مثال، XAU/USD (طلا به دلار آمریکا)
   

• شاخص‌ها (Indices): شاخص‌ها، نمایانگر عملکرد گروهی از سهام یا دارایی‌های مالی در یک بازار خاص هستند. مانند، S&P 500 (شاخص صنعت و فناوری Standard & Poor's 500)
   

• زوج‌های کریپتو کارنسی (Cryptocurrency Pairs): بعضی از بروکرها به تریدران امکان معامله با زوج‌های کریپتوکارنس مثل بیتکوین (BTC) و اتریوم (ETH) را نیز ارائه می‌دهند. برای مثال، BTC/USD (بیتکوین به دلار آمریکا)
   

• گزینه‌های باینری (Binary Options): بعضی از بروکرهای فارکس گزینه‌های باینری نیز ارائه می‌دهند که تریدران می‌توانند به صورت آنلاین درآمدزایی از تغییرات قیمت ابزارهای مالی بدست آورند.

توجه داشته باشید که تنوع ابزارهای معاملاتی موجود در هر بروکر ممکن است متفاوت باشد. تریدران باید انتخاب بروکر را بر اساس نیازها و سبک معامله خود انجام دهند و مطمئن شوند که بروکر انواع ابزارهای معاملاتی مورد نظر را فراهم کرده است.

مزایا و معایب بروکر ها

بروکرهای معتبر در بازار فارکس نقش مهمی ایفا می‌کنند، اما هر یک از آن‌ها مزایا و معایب خاص خود را دارند. در ادامه، به مزایا و معایب بروکرها در بازار فارکس اشاره شده است:

مزایا:

1. دسترسی به بازار: بروکرها به تریدرها این امکان را می‌دهند تا به بازار فارکس دسترسی داشته باشند و از نوسانات قیمت بهره‌مند شوند.
    

2. پلتفرم‌های معاملاتی: بروکرها پلتفرم‌های معاملاتی فراهم می‌کنند که تریدرها می‌توانند از آن‌ها برای انجام معاملات و نظارت بر حساب‌های خود استفاده کنند.
    

3. فراهم کننده لوریج: امکان استفاده ازاهرم یا لوریج توسط بروکرها  فراهم شده است که به تریدران این امکان را می‌دهد تا با مقدار سرمایه کمتر معاملات بزرگتری انجام دهند.
    

4. آموزش و تحلیل: بسیاری از بروکرها اطلاعات و تحلیل‌هایی را فراهم می‌کنند که به تریدرها کمک می‌کند تصمیمات بهتری بر اساس تحلیل‌های فنی و فاندامنتال بگیرند.
    

5. متنوع بودن بازارها: بروکرها امکان معامله در مختلف ترین بازارها از جمله ارزها، سهام، کالاها و شاخص‌ها را فراهم می‌کنند.

معایب:

1. هزینه‌های کارمزد: بسیاری از بروکرها کارمزدی بابت خدمات خود از تریدرها دریافت می‌کنند که ممکن است در طولانی مدت به مبالغ قابل توجهی تبدیل شود.
    

2. سیاست‌های مالی و محدودیت‌ها: برخی از بروکرها ممکن است سیاست‌های مالی خاصی داشته باشند یا محدودیت‌هایی را بر روی حساب‌های تریدرها اعمال کنند که ممکن است باعث محدودیت فعالیت‌های تریدر شود.
    

3. مشکلات فنی: در بعضی موارد، بروکرها ممکن است با مشکلات فنی مواجه شوند که می‌تواند به تأخیر در اجرای معاملات و یا اختلال در پلتفرم معاملاتی منجر شود.
    

4. مسائل حفظ حریم خصوصی: تریدرها ممکن است از نظر حفظ حریم خصوصی با سیاست‌های بروکرها مخالفت داشته باشند.

مهم است که تریدران قبل از انتخاب بروکر خود، مزایا و معایب آن را به دقت بررسی کرده و با شرایط و سیاست‌های آن آشنا شوند. همچنین، انتخاب بروکر با توجه به نیازها و سبک معامله شما مهم است.

جمع بندی

در پایان، انتخاب بروکر اولین و یکی از مهمترین گام‌های فعالیت در بازارهای مالی است. قطعا با مراجعه به وب‌سایت هر بروکر می‌توانید اطلاعات مربوط به اهرم (Leverage)، اسپرد (Spread)، کمیسیون (Commission)، مارجین (Margin)، Stop Out Level و… را بررسی کرده و سپس برای انتخاب بهترین بروکر تصمیم گیری کنید.

اصطلاحات بروکر ذکر شده در این مقاله، تنها برخی از اصطلاحات اساسی هستند که باید قبل از معاملات فارکس بدانید. هزاران اصطلاح فارکس دیگر وجود دارند که برخی از آن‌ها بیشتر از بقیه به شما مربوط خواهند شد. همه چیز به نمادهایی که می خواهید معامله کنید و نوع معامله‌ای که انجام می‌دهید بستگی دارد. اگر می‌خواهید در مورد فارکس و پارامترهای تاثیرگذار دیگر مانند، رگولاتوری، مکانیزم اجرای دستورات، انواع حساب‌ها و تنوع روش های واریز و برداشت در انتخاب بروکر بدانید، مقالات  سایت ایرانی اکسپرت را دنبال کنید.